ในกัปที่ 31 แต่กัปนี้ ดิฉันได้เอาดอก ปัญจทีปิกาเถรีอปทานที่ 9 (9)ผลของการถวายประทีป 5 ดวง[149] ครั้งนั้น ดิฉันเป็นหญิงท่อง- เที่ยวอยู่ในพระนครหังสวดี ดิฉันต้องการกุศล จึงเที่ยวไปสู่อารามหนึ่งจากอารามหนึ่ง ได้พบไม้ โพธิ์อันอุดมในวันกาฬปักษ์ ยังจิตให้เลื่อมใสใน ไม้โพธิ์นั้นแล้ว นั่งลงที่โคนไม้โพธิ์ ดิฉันตั้งจิตเคารพประนมอัญชลีเหนือ เศียรเกล้า สำแดงความโสมนัสแล้วคิดอย่างนี้ใน ขณะนั้นว่า ถ้าพระพุทธเจ้ามีพระคุณนับไม่ได้ ไม่มี บุคคลเปรียบเสมอไซร้ ก็ขอให้ทรงแสดงปาฎิ- |